عبدالله و خانواده او از ترس طالبان و عدم شناسایی آن‌ها توسط دولت، نوامبر گذشته وارد کانادا شدند. عبدلله در میان هزاران پناهجو در کانادا منتظر مجوز کار خود است. پس‌انداز او تمام و هزینه‌های غذا و اجاره را به‌سختی تهیه میکند. اما عبدلله نیز مثل بقیه پناهجویان دیگر همچنان در انتظار صدور مجوز کار توسط دولت فدرال است.
او پدر پنج فرزند است و سال‌ها سابقه کار در قسمت فروش و خدمات مشتریان در فرودگاه مزار شریف در افغانستان را دارد. عبدالله با عدم معرفی نامش توسط سی بی سی گفت: نمی‌دانم با نداشتن اجازه‌ی کار چگونه در کانادا زندگی کنم. عبدالله مدارکی را در اختیار سی‌بی‌سی نیوز مبنی بر تجربه کاری قبلی و درخواست پناهندگی‌اش در کانادا را قرار داد.
بعد از اخذ قدرت افغانستان توسط طالبان در آگوست 2021، عبدالله به همراه همسر و پنج فرزندش از کشور خود فرار کرد. اول به ابوظبی، سپس به ایالات متحده و در آخر در هیوستون ساکن شد. او تنها ویزای موقت در ایالات متحده را دارا بود. سپس به‌خاطر نگرانی از اخراج، در 30 نوامبر 2022 با خانواده اش از جاده Roxham به کانادا مهاجرت کرد. البته این جاده حالا بسته است. با توجه به توافقنامه جدید ماه پیش، مهاجران بعد از عبور از مرز زمینی کانادا دیگر اجازه‌ی تقاضای پناهندگی ندارند(به‌جز برای بعضی از معافیت‌ها). اکنون افراد در کانادا با تقاضای پناهندگی، در مدت 14 روز برگردانده می‌شوند.
آنچه در ادامه به آن میپردازیم:
آیا تغییرات اتاوا کمکی میکند؟
افراد زیادی با عبور از جاده روکسام در گذشته، در بلاتکلیفی در کانادا باقی می‌مانند. تقریبا 40000 پناهنده در سال 2022 از جاده روکسام به کانادا رفتند. اکنون بیشتر این تعداد به‌وسیله کمک‌های اجتماعی زندگی می‌کنند. در موارد بدتر، این انتظار طولانی نتایج غم‌انگیزی به‌همراه دارد. مثلا جسد یک پناهنده بعد از یک هفته تلاش برای عبور پیدا شد. این فرد قبل از تلاش برای عبور از مرز بیشتر از یک سال در انتظار مجوز کار بود.
مسدود کردن جاده Roxham
ملاقات عبدالله با اداره مهاجرت فدرال کانادا تا جولای سال 2024 امکان‌پذیر نیست. دولت فدرال نیز در سپتامبر قبل در تلاش برای رسیدگی سریعتر به تقاضاها، یک درخواست آنلاین راه‌اندازی کرد. سخنگوی اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (مری رز ساباتر) گفت: برنامه آنلاین جدید به افزایش سرعت اعطای مجوزهای کار کمک زیادی میکند.
او افزود: بیش از 20,000 مجوز کار به متقاضیان پناهندگی در پنج ماه اول از زمان راه‌اندازی درگاه جدید اعطا شد. این تعداد نسبت به مدت مشابه سال پیش افزایش چشم‌گیری داشته است. مری گفت: ما به تقویت سیستم مهاجرت خود ادامه می‌دهیم. همچنین این موضوع برای همه، از جمله آسیب‌پذیرترین افراد جهان، به خوبی عمل میکند.”
البته با توجه به صحبت‌های وکلای مهاجرت، این برنامه‌ی جدید با وجود پیشرفت بسیار خود، مشکلات خاصی نیزدارد. مدیر ابتکارات اجتماعی در Welcome Collective، در گروه یاری دهنده به پناهجویان در مونترال، گفت: بسیاری از پناهندگان برای تکمیل تقاضای خود به کمک نیاز دارند.
مخصوصا آن افرادی که دارای مهارت‌های زبانی و کامپیوتری نیستند. او اضافه کرد: «خانواده‌های بسیاری بدون مجوز کار در چرخه فقر گیر افتاده‌اند. “تنها راه برای زندگی آن‌ها آن‌ها ایجاد رفاه است. اما اکنون همه کمک‌های مالی آن‌ها صرف پرداخت اجاره خانه می‌شود. بنابراین متاسفانه در پناهجویان خانواده‌های بدون غذا و پوشاک را می‌بینیم.”
